estumar - verbo
es·tu·mar
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
estumo estumas estuma estumamos estumais estumam
| estumava estumavas estumava estumávamos estumáveis estumavam
| estumei estumaste estumou estumamos / estumámos estumastes estumaram
| estumara estumaras estumara estumáramos estumáreis estumaram
| estumarei estumarás estumará estumaremos estumareis estumarão
| estumaria estumarias estumaria estumaríamos estumaríeis estumariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| estumar
| Gerúndio
|
estume estumes estume estumemos estumeis estumem
| estumasse estumasses estumasse estumássemos estumásseis estumassem
| estumar estumares estumar estumarmos estumardes estumarem
| - estuma (estumes) estume estumemos estumai (estumeis) estumem
| Pessoal estumar estumares estumar estumarmos estumardes estumarem
| estumando
Particípio passado
estumado | estumada | estumados | estumadas |
|
Flexiona como : amar forma nominal : estumação
|