encurtar - verbo
en·cur·tar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
encurto encurtas encurta encurtamos encurtais encurtam
| encurtava encurtavas encurtava encurtávamos encurtáveis encurtavam
| encurtei encurtaste encurtou encurtamos / encurtámos encurtastes encurtaram
| encurtara encurtaras encurtara encurtáramos encurtáreis encurtaram
| encurtarei encurtarás encurtará encurtaremos encurtareis encurtarão
| encurtaria encurtarias encurtaria encurtaríamos encurtaríeis encurtariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| encurtar
| Gerúndio
|
encurte encurtes encurte encurtemos encurteis encurtem
| encurtasse encurtasses encurtasse encurtássemos encurtásseis encurtassem
| encurtar encurtares encurtar encurtarmos encurtardes encurtarem
| - encurta (encurtes) encurte encurtemos encurtai (encurteis) encurtem
| Pessoal encurtar encurtares encurtar encurtarmos encurtardes encurtarem
| encurtando
Particípio passado
encurtado | encurtada | encurtados | encurtadas |
|
Flexiona como : amar forma nominal : encurtamento
|