matutar - verbo
ma·tu·tar intransitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
matuto matutas matuta matutamos matutais matutam
| matutava matutavas matutava matutávamos matutáveis matutavam
| matutei matutaste matutou matutamos / matutámos matutastes matutaram
| matutara matutaras matutara matutáramos matutáreis matutaram
| matutarei matutarás matutará matutaremos matutareis matutarão
| matutaria matutarias matutaria matutaríamos matutaríeis matutariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| matutar
| Gerúndio
|
matute matutes matute matutemos matuteis matutem
| matutasse matutasses matutasse matutássemos matutásseis matutassem
| matutar matutares matutar matutarmos matutardes matutarem
| - matuta (matutes) matute matutemos matutai (matuteis) matutem
| Pessoal matutar matutares matutar matutarmos matutardes matutarem
| matutando
Particípio passado
matutado | matutada | matutados | matutadas |
|
Flexiona como : amar forma nominal : matutação
|