entabular - verbo
en·ta·bu·lar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
entabulo entabulas entabula entabulamos entabulais entabulam
| entabulava entabulavas entabulava entabulávamos entabuláveis entabulavam
| entabulei entabulaste entabulou entabulamos / entabulámos entabulastes entabularam
| entabulara entabularas entabulara entabuláramos entabuláreis entabularam
| entabularei entabularás entabulará entabularemos entabulareis entabularão
| entabularia entabularias entabularia entabularíamos entabularíeis entabulariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| entabular
| Gerúndio
|
entabule entabules entabule entabulemos entabuleis entabulem
| entabulasse entabulasses entabulasse entabulássemos entabulásseis entabulassem
| entabular entabulares entabular entabularmos entabulardes entabularem
| - entabula (entabules) entabule entabulemos entabulai (entabuleis) entabulem
| Pessoal entabular entabulares entabular entabularmos entabulardes entabularem
| entabulando
Particípio passado
entabulado | entabulada | entabulados | entabuladas |
|
Flexiona como : amar forma nominal : entabulamento
|