atabafar - verbo
a·ta·ba·far transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
atabafo atabafas atabafa atabafamos atabafais atabafam
| atabafava atabafavas atabafava atabafávamos atabafáveis atabafavam
| atabafei atabafaste atabafou atabafamos / atabafámos atabafastes atabafaram
| atabafara atabafaras atabafara atabafáramos atabafáreis atabafaram
| atabafarei atabafarás atabafará atabafaremos atabafareis atabafarão
| atabafaria atabafarias atabafaria atabafaríamos atabafaríeis atabafariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| atabafar
| Gerúndio
|
atabafe atabafes atabafe atabafemos atabafeis atabafem
| atabafasse atabafasses atabafasse atabafássemos atabafásseis atabafassem
| atabafar atabafares atabafar atabafarmos atabafardes atabafarem
| - atabafa (atabafes) atabafe atabafemos atabafai (atabafeis) atabafem
| Pessoal atabafar atabafares atabafar atabafarmos atabafardes atabafarem
| atabafando
Particípio passado
atabafado | atabafada | atabafados | atabafadas |
|
Flexiona como : amar forma nominal : atabafamento
|