ablactar - verbo
a·blac·tar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
ablacto ablactas ablacta ablactamos ablactais ablactam
| ablactava ablactavas ablactava ablactávamos ablactáveis ablactavam
| ablactei ablactaste ablactou ablactamos / ablactámos ablactastes ablactaram
| ablactara ablactaras ablactara ablactáramos ablactáreis ablactaram
| ablactarei ablactarás ablactará ablactaremos ablactareis ablactarão
| ablactaria ablactarias ablactaria ablactaríamos ablactaríeis ablactariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| ablactar
| Gerúndio
|
ablacte ablactes ablacte ablactemos ablacteis ablactem
| ablactasse ablactasses ablactasse ablactássemos ablactásseis ablactassem
| ablactar ablactares ablactar ablactarmos ablactardes ablactarem
| - ablacta (ablactes) ablacte ablactemos ablactai (ablacteis) ablactem
| Pessoal ablactar ablactares ablactar ablactarmos ablactardes ablactarem
| ablactando
Particípio passado
ablactado | ablactada | ablactados | ablactadas |
|
Flexiona como : amar forma nominal : ablactação
|