obscurantizar - verbo
obs·cu·ran·ti·zar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
obscurantizo obscurantizas obscurantiza obscurantizamos obscurantizais obscurantizam
| obscurantizava obscurantizavas obscurantizava obscurantizávamos obscurantizáveis obscurantizavam
| obscurantizei obscurantizaste obscurantizou obscurantizamos / obscurantizámos obscurantizastes obscurantizaram
| obscurantizara obscurantizaras obscurantizara obscurantizáramos obscurantizáreis obscurantizaram
| obscurantizarei obscurantizarás obscurantizará obscurantizaremos obscurantizareis obscurantizarão
| obscurantizaria obscurantizarias obscurantizaria obscurantizaríamos obscurantizaríeis obscurantizariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| obscurantizar
| Gerúndio
|
obscurantize obscurantizes obscurantize obscurantizemos obscurantizeis obscurantizem
| obscurantizasse obscurantizasses obscurantizasse obscurantizássemos obscurantizásseis obscurantizassem
| obscurantizar obscurantizares obscurantizar obscurantizarmos obscurantizardes obscurantizarem
| - obscurantiza (obscurantizes) obscurantize obscurantizemos obscurantizai (obscurantizeis) obscurantizem
| Pessoal obscurantizar obscurantizares obscurantizar obscurantizarmos obscurantizardes obscurantizarem
| obscurantizando
Particípio passado
obscurantizado | obscurantizada | obscurantizados | obscurantizadas |
|
Flexiona como : amar
|