arrabar - verbo
ar·ra·bar intransitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
arrabo arrabas arraba arrabamos arrabais arrabam
| arrabava arrabavas arrabava arrabávamos arrabáveis arrabavam
| arrabei arrabaste arrabou arrabamos / arrabámos arrabastes arrabaram
| arrabara arrabaras arrabara arrabáramos arrabáreis arrabaram
| arrabarei arrabarás arrabará arrabaremos arrabareis arrabarão
| arrabaria arrabarias arrabaria arrabaríamos arrabaríeis arrabariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| arrabar
| Gerúndio
|
arrabe arrabes arrabe arrabemos arrabeis arrabem
| arrabasse arrabasses arrabasse arrabássemos arrabásseis arrabassem
| arrabar arrabares arrabar arrabarmos arrabardes arrabarem
| - arraba (arrabes) arrabe arrabemos arrabai (arrabeis) arrabem
| Pessoal arrabar arrabares arrabar arrabarmos arrabardes arrabarem
| arrabando
Particípio passado
arrabado | arrabada | arrabados | arrabadas |
|
Flexiona como : amar
|