pendenciar - verbo
pen·den·ci·ar intransitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
pendencio pendencias pendencia pendenciamos pendenciais pendenciam
| pendenciava pendenciavas pendenciava pendenciávamos pendenciáveis pendenciavam
| pendenciei pendenciaste pendenciou pendenciamos / pendenciámos pendenciastes pendenciaram
| pendenciara pendenciaras pendenciara pendenciáramos pendenciáreis pendenciaram
| pendenciarei pendenciarás pendenciará pendenciaremos pendenciareis pendenciarão
| pendenciaria pendenciarias pendenciaria pendenciaríamos pendenciaríeis pendenciariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| pendenciar
| Gerúndio
|
pendencie pendencies pendencie pendenciemos pendencieis pendenciem
| pendenciasse pendenciasses pendenciasse pendenciássemos pendenciásseis pendenciassem
| pendenciar pendenciares pendenciar pendenciarmos pendenciardes pendenciarem
| - pendencia (pendencies) pendencie pendenciemos pendenciai (pendencieis) pendenciem
| Pessoal pendenciar pendenciares pendenciar pendenciarmos pendenciardes pendenciarem
| pendenciando
Particípio passado
pendenciado | pendenciada | pendenciados | pendenciadas |
|
Flexiona como : amar
|