deseixar - verbo
de·sei·xar transitivo; pronominal
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
deseixo deseixas deseixa deseixamos deseixais deseixam
| deseixava deseixavas deseixava deseixávamos deseixáveis deseixavam
| deseixei deseixaste deseixou deseixamos / deseixámos deseixastes deseixaram
| deseixara deseixaras deseixara deseixáramos deseixáreis deseixaram
| deseixarei deseixarás deseixará deseixaremos deseixareis deseixarão
| deseixaria deseixarias deseixaria deseixaríamos deseixaríeis deseixariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| deseixar
| Gerúndio
|
deseixe deseixes deseixe deseixemos deseixeis deseixem
| deseixasse deseixasses deseixasse deseixássemos deseixásseis deseixassem
| deseixar deseixares deseixar deseixarmos deseixardes deseixarem
| - deseixa (deseixes) deseixe deseixemos deseixai (deseixeis) deseixem
| Pessoal deseixar deseixares deseixar deseixarmos deseixardes deseixarem
| deseixando
Particípio passado
deseixado | deseixada | deseixados | deseixadas |
|
Flexiona como : amar
|