bizantinizar - verbo
bi·zan·ti·ni·zar transitivo; intransitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
bizantinizo bizantinizas bizantiniza bizantinizamos bizantinizais bizantinizam
| bizantinizava bizantinizavas bizantinizava bizantinizávamos bizantinizáveis bizantinizavam
| bizantinizei bizantinizaste bizantinizou bizantinizamos / bizantinizámos bizantinizastes bizantinizaram
| bizantinizara bizantinizaras bizantinizara bizantinizáramos bizantinizáreis bizantinizaram
| bizantinizarei bizantinizarás bizantinizará bizantinizaremos bizantinizareis bizantinizarão
| bizantinizaria bizantinizarias bizantinizaria bizantinizaríamos bizantinizaríeis bizantinizariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| bizantinizar
| Gerúndio
|
bizantinize bizantinizes bizantinize bizantinizemos bizantinizeis bizantinizem
| bizantinizasse bizantinizasses bizantinizasse bizantinizássemos bizantinizásseis bizantinizassem
| bizantinizar bizantinizares bizantinizar bizantinizarmos bizantinizardes bizantinizarem
| - bizantiniza (bizantinizes) bizantinize bizantinizemos bizantinizai (bizantinizeis) bizantinizem
| Pessoal bizantinizar bizantinizares bizantinizar bizantinizarmos bizantinizardes bizantinizarem
| bizantinizando
Particípio passado
bizantinizado | bizantinizada | bizantinizados | bizantinizadas |
|
Flexiona como : amar adjetivo PP : bizantinizado
|