linimentar - verbo
li·ni·men·tar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
linimento linimentas linimenta linimentamos linimentais linimentam
| linimentava linimentavas linimentava linimentávamos linimentáveis linimentavam
| linimentei linimentaste linimentou linimentamos / linimentámos linimentastes linimentaram
| linimentara linimentaras linimentara linimentáramos linimentáreis linimentaram
| linimentarei linimentarás linimentará linimentaremos linimentareis linimentarão
| linimentaria linimentarias linimentaria linimentaríamos linimentaríeis linimentariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| linimentar
| Gerúndio
|
linimente linimentes linimente linimentemos linimenteis linimentem
| linimentasse linimentasses linimentasse linimentássemos linimentásseis linimentassem
| linimentar linimentares linimentar linimentarmos linimentardes linimentarem
| - linimenta (linimentes) linimente linimentemos linimentai (linimenteis) linimentem
| Pessoal linimentar linimentares linimentar linimentarmos linimentardes linimentarem
| linimentando
Particípio passado
linimentado | linimentada | linimentados | linimentadas |
|
Flexiona como : amar
|