envidilhar - verbo
en·vi·di·lhar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
envidilho envidilhas envidilha envidilhamos envidilhais envidilham
| envidilhava envidilhavas envidilhava envidilhávamos envidilháveis envidilhavam
| envidilhei envidilhaste envidilhou envidilhamos / envidilhámos envidilhastes envidilharam
| envidilhara envidilharas envidilhara envidilháramos envidilháreis envidilharam
| envidilharei envidilharás envidilhará envidilharemos envidilhareis envidilharão
| envidilharia envidilharias envidilharia envidilharíamos envidilharíeis envidilhariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| envidilhar
| Gerúndio
|
envidilhe envidilhes envidilhe envidilhemos envidilheis envidilhem
| envidilhasse envidilhasses envidilhasse envidilhássemos envidilhásseis envidilhassem
| envidilhar envidilhares envidilhar envidilharmos envidilhardes envidilharem
| - envidilha (envidilhes) envidilhe envidilhemos envidilhai (envidilheis) envidilhem
| Pessoal envidilhar envidilhares envidilhar envidilharmos envidilhardes envidilharem
| envidilhando
Particípio passado
envidilhado | envidilhada | envidilhados | envidilhadas |
|
Flexiona como : amar
|