matinar - verbo
ma·ti·nar intransitivo; transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
matino matinas matina matinamos matinais matinam
| matinava matinavas matinava matinávamos matináveis matinavam
| matinei matinaste matinou matinamos / matinámos matinastes matinaram
| matinara matinaras matinara matináramos matináreis matinaram
| matinarei matinarás matinará matinaremos matinareis matinarão
| matinaria matinarias matinaria matinaríamos matinaríeis matinariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| matinar
| Gerúndio
|
matine matines matine matinemos matineis matinem
| matinasse matinasses matinasse matinássemos matinásseis matinassem
| matinar matinares matinar matinarmos matinardes matinarem
| - matina (matines) matine matinemos matinai (matineis) matinem
| Pessoal matinar matinares matinar matinarmos matinardes matinarem
| matinando
Particípio passado
matinado | matinada | matinados | matinadas |
|
Flexiona como : amar
|