atocaiar - verbo
a·to·cai·ar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
atocaio atocaias atocaia atocaiamos atocaiais atocaiam
| atocaiava atocaiavas atocaiava atocaiávamos atocaiáveis atocaiavam
| atocaiei atocaiaste atocaiou atocaiamos / atocaiámos atocaiastes atocaiaram
| atocaiara atocaiaras atocaiara atocaiáramos atocaiáreis atocaiaram
| atocaiarei atocaiarás atocaiará atocaiaremos atocaiareis atocaiarão
| atocaiaria atocaiarias atocaiaria atocaiaríamos atocaiaríeis atocaiariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| atocaiar
| Gerúndio
|
atocaie atocaies atocaie atocaiemos atocaieis atocaiem
| atocaiasse atocaiasses atocaiasse atocaiássemos atocaiásseis atocaiassem
| atocaiar atocaiares atocaiar atocaiarmos atocaiardes atocaiarem
| - atocaia (atocaies) atocaie atocaiemos atocaiai (atocaieis) atocaiem
| Pessoal atocaiar atocaiares atocaiar atocaiarmos atocaiardes atocaiarem
| atocaiando
Particípio passado
atocaiado | atocaiada | atocaiados | atocaiadas |
|
Flexiona como : amar
|