enfumarar - verbo
en·fu·ma·rar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
enfumaro enfumaras enfumara enfumaramos enfumarais enfumaram
| enfumarava enfumaravas enfumarava enfumarávamos enfumaráveis enfumaravam
| enfumarei enfumaraste enfumarou enfumaramos / enfumarámos enfumarastes enfumararam
| enfumarara enfumararas enfumarara enfumaráramos enfumaráreis enfumararam
| enfumararei enfumararás enfumarará enfumararemos enfumarareis enfumararão
| enfumararia enfumararias enfumararia enfumararíamos enfumararíeis enfumarariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| enfumarar
| Gerúndio
|
enfumare enfumares enfumare enfumaremos enfumareis enfumarem
| enfumarasse enfumarasses enfumarasse enfumarássemos enfumarásseis enfumarassem
| enfumarar enfumarares enfumarar enfumararmos enfumarardes enfumararem
| - enfumara (enfumares) enfumare enfumaremos enfumarai (enfumareis) enfumarem
| Pessoal enfumarar enfumarares enfumarar enfumararmos enfumarardes enfumararem
| enfumarando
Particípio passado
enfumarado | enfumarada | enfumarados | enfumaradas |
|
Flexiona como : amar
|