garavetar - verbo
ga·ra·ve·tar intransitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
garaveto garavetas garaveta garavetamos garavetais garavetam
| garavetava garavetavas garavetava garavetávamos garavetáveis garavetavam
| garavetei garavetaste garavetou garavetamos / garavetámos garavetastes garavetaram
| garavetara garavetaras garavetara garavetáramos garavetáreis garavetaram
| garavetarei garavetarás garavetará garavetaremos garavetareis garavetarão
| garavetaria garavetarias garavetaria garavetaríamos garavetaríeis garavetariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| garavetar
| Gerúndio
|
garavete garavetes garavete garavetemos garaveteis garavetem
| garavetasse garavetasses garavetasse garavetássemos garavetásseis garavetassem
| garavetar garavetares garavetar garavetarmos garavetardes garavetarem
| - garaveta (garavetes) garavete garavetemos garavetai (garaveteis) garavetem
| Pessoal garavetar garavetares garavetar garavetarmos garavetardes garavetarem
| garavetando
Particípio passado
garavetado | garavetada | garavetados | garavetadas |
|
Flexiona como : amar
|