enfrenesiar - verbo
en·fre·ne·si·ar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
enfrenesio enfrenesias enfrenesia enfrenesiamos enfrenesiais enfrenesiam
| enfrenesiava enfrenesiavas enfrenesiava enfrenesiávamos enfrenesiáveis enfrenesiavam
| enfrenesiei enfrenesiaste enfrenesiou enfrenesiamos / enfrenesiámos enfrenesiastes enfrenesiaram
| enfrenesiara enfrenesiaras enfrenesiara enfrenesiáramos enfrenesiáreis enfrenesiaram
| enfrenesiarei enfrenesiarás enfrenesiará enfrenesiaremos enfrenesiareis enfrenesiarão
| enfrenesiaria enfrenesiarias enfrenesiaria enfrenesiaríamos enfrenesiaríeis enfrenesiariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| enfrenesiar
| Gerúndio
|
enfrenesie enfrenesies enfrenesie enfrenesiemos enfrenesieis enfrenesiem
| enfrenesiasse enfrenesiasses enfrenesiasse enfrenesiássemos enfrenesiásseis enfrenesiassem
| enfrenesiar enfrenesiares enfrenesiar enfrenesiarmos enfrenesiardes enfrenesiarem
| - enfrenesia (enfrenesies) enfrenesie enfrenesiemos enfrenesiai (enfrenesieis) enfrenesiem
| Pessoal enfrenesiar enfrenesiares enfrenesiar enfrenesiarmos enfrenesiardes enfrenesiarem
| enfrenesiando
Particípio passado
enfrenesiado | enfrenesiada | enfrenesiados | enfrenesiadas |
|
Flexiona como : amar
|