atalaiar - verbo
a·ta·lai·ar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
atalaio atalaias atalaia atalaiamos atalaiais atalaiam
| atalaiava atalaiavas atalaiava atalaiávamos atalaiáveis atalaiavam
| atalaiei atalaiaste atalaiou atalaiamos / atalaiámos atalaiastes atalaiaram
| atalaiara atalaiaras atalaiara atalaiáramos atalaiáreis atalaiaram
| atalaiarei atalaiarás atalaiará atalaiaremos atalaiareis atalaiarão
| atalaiaria atalaiarias atalaiaria atalaiaríamos atalaiaríeis atalaiariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| atalaiar
| Gerúndio
|
atalaie atalaies atalaie atalaiemos atalaieis atalaiem
| atalaiasse atalaiasses atalaiasse atalaiássemos atalaiásseis atalaiassem
| atalaiar atalaiares atalaiar atalaiarmos atalaiardes atalaiarem
| - atalaia (atalaies) atalaie atalaiemos atalaiai (atalaieis) atalaiem
| Pessoal atalaiar atalaiares atalaiar atalaiarmos atalaiardes atalaiarem
| atalaiando
Particípio passado
atalaiado | atalaiada | atalaiados | atalaiadas |
|
Flexiona como : amar
|