desilustrar - verbo
de·si·lus·trar pronominal; transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
desilustro desilustras desilustra desilustramos desilustrais desilustram
| desilustrava desilustravas desilustrava desilustrávamos desilustráveis desilustravam
| desilustrei desilustraste desilustrou desilustramos / desilustrámos desilustrastes desilustraram
| desilustrara desilustraras desilustrara desilustráramos desilustráreis desilustraram
| desilustrarei desilustrarás desilustrará desilustraremos desilustrareis desilustrarão
| desilustraria desilustrarias desilustraria desilustraríamos desilustraríeis desilustrariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| desilustrar
| Gerúndio
|
desilustre desilustres desilustre desilustremos desilustreis desilustrem
| desilustrasse desilustrasses desilustrasse desilustrássemos desilustrásseis desilustrassem
| desilustrar desilustrares desilustrar desilustrarmos desilustrardes desilustrarem
| - desilustra (desilustres) desilustre desilustremos desilustrai (desilustreis) desilustrem
| Pessoal desilustrar desilustrares desilustrar desilustrarmos desilustrardes desilustrarem
| desilustrando
Particípio passado
desilustrado | desilustrada | desilustrados | desilustradas |
|
Flexiona como : amar
|