seroar - verbo
se·ro·ar intransitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
seroo seroas seroa seroamos seroais seroam
| seroava seroavas seroava seroávamos seroáveis seroavam
| seroei seroaste seroou seroámos / seroamos seroastes seroaram
| seroara seroaras seroara seroáramos seroáreis seroaram
| seroarei seroarás seroará seroaremos seroareis seroarão
| seroaria seroarias seroaria seroaríamos seroaríeis seroariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| seroar
| Gerúndio
|
seroe seroes seroe seroemos seroeis seroem
| seroasse seroasses seroasse seroássemos seroásseis seroassem
| seroar seroares seroar seroarmos seroardes seroarem
| - seroa (seroes) seroe seroemos seroai (seroeis) seroem
| Pessoal seroar seroares seroar seroarmos seroardes seroarem
| seroando
Particípio passado
seroado | seroada | seroados | seroadas |
|
Flexiona como : amar
|