mangonar - verbo
man·go·nar intransitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
mangono mangonas mangona mangonamos mangonais mangonam
| mangonava mangonavas mangonava mangonávamos mangonáveis mangonavam
| mangonei mangonaste mangonou mangonamos / mangonámos mangonastes mangonaram
| mangonara mangonaras mangonara mangonáramos mangonáreis mangonaram
| mangonarei mangonarás mangonará mangonaremos mangonareis mangonarão
| mangonaria mangonarias mangonaria mangonaríamos mangonaríeis mangonariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| mangonar
| Gerúndio
|
mangone mangones mangone mangonemos mangoneis mangonem
| mangonasse mangonasses mangonasse mangonássemos mangonásseis mangonassem
| mangonar mangonares mangonar mangonarmos mangonardes mangonarem
| - mangona (mangones) mangone mangonemos mangonai (mangoneis) mangonem
| Pessoal mangonar mangonares mangonar mangonarmos mangonardes mangonarem
| mangonando
Particípio passado
mangonado | mangonada | mangonados | mangonadas |
|
Flexiona como : amar
|