pantomimar - verbo
pan·to·mi·mar intransitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
pantomimo pantomimas pantomima pantomimamos pantomimais pantomimam
| pantomimava pantomimavas pantomimava pantomimávamos pantomimáveis pantomimavam
| pantomimei pantomimaste pantomimou pantomimamos / pantomimámos pantomimastes pantomimaram
| pantomimara pantomimaras pantomimara pantomimáramos pantomimáreis pantomimaram
| pantomimarei pantomimarás pantomimará pantomimaremos pantomimareis pantomimarão
| pantomimaria pantomimarias pantomimaria pantomimaríamos pantomimaríeis pantomimariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| pantomimar
| Gerúndio
|
pantomime pantomimes pantomime pantomimemos pantomimeis pantomimem
| pantomimasse pantomimasses pantomimasse pantomimássemos pantomimásseis pantomimassem
| pantomimar pantomimares pantomimar pantomimarmos pantomimardes pantomimarem
| - pantomima (pantomimes) pantomime pantomimemos pantomimai (pantomimeis) pantomimem
| Pessoal pantomimar pantomimares pantomimar pantomimarmos pantomimardes pantomimarem
| pantomimando
Particípio passado
pantomimado | pantomimada | pantomimados | pantomimadas |
|
Flexiona como : amar
|