gongorizar - verbo
gon·go·ri·zar transitivo; intransitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
gongorizo gongorizas gongoriza gongorizamos gongorizais gongorizam
| gongorizava gongorizavas gongorizava gongorizávamos gongorizáveis gongorizavam
| gongorizei gongorizaste gongorizou gongorizamos / gongorizámos gongorizastes gongorizaram
| gongorizara gongorizaras gongorizara gongorizáramos gongorizáreis gongorizaram
| gongorizarei gongorizarás gongorizará gongorizaremos gongorizareis gongorizarão
| gongorizaria gongorizarias gongorizaria gongorizaríamos gongorizaríeis gongorizariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| gongorizar
| Gerúndio
|
gongorize gongorizes gongorize gongorizemos gongorizeis gongorizem
| gongorizasse gongorizasses gongorizasse gongorizássemos gongorizásseis gongorizassem
| gongorizar gongorizares gongorizar gongorizarmos gongorizardes gongorizarem
| - gongoriza (gongorizes) gongorize gongorizemos gongorizai (gongorizeis) gongorizem
| Pessoal gongorizar gongorizares gongorizar gongorizarmos gongorizardes gongorizarem
| gongorizando
Particípio passado
gongorizado | gongorizada | gongorizados | gongorizadas |
|
Flexiona como : amar
|