enraiar - verbo
en·rai·ar transitivo
| Indicativo |
|---|
| Presente
| Pretérito
imperfeito
| Pretérito
perfeito
| Pretérito
mais-que-perfeito
| Futuro
imperfeito
| Futuro
perfeito (condicional)
|
enraio
enraias
enraia
enraiamos
enraiais
enraiam
| enraiava
enraiavas
enraiava
enraiávamos
enraiáveis
enraiavam
| enraiei
enraiaste
enraiou
enraiamos / enraiámos
enraiastes
enraiaram
| enraiara
enraiaras
enraiara
enraiáramos
enraiáreis
enraiaram
| enraiarei
enraiarás
enraiará
enraiaremos
enraiareis
enraiarão
| enraiaria
enraiarias
enraiaria
enraiaríamos
enraiaríeis
enraiariam
| | Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo
(Negativo)
| enraiar
| Gerúndio
|
enraie
enraies
enraie
enraiemos
enraieis
enraiem
| enraiasse
enraiasses
enraiasse
enraiássemos
enraiásseis
enraiassem
| enraiar
enraiares
enraiar
enraiarmos
enraiardes
enraiarem
| -
enraia (enraies)
enraie
enraiemos
enraiai (enraieis)
enraiem
| Pessoal
enraiar
enraiares
enraiar
enraiarmos
enraiardes
enraiarem
| enraiando
Particípio passado
| enraiado | enraiada | | enraiados | enraiadas |
|
Flexiona como : amar
|
