enfunar - verbo
en·fu·nar pronominal; transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
enfuno enfunas enfuna enfunamos enfunais enfunam
| enfunava enfunavas enfunava enfunávamos enfunáveis enfunavam
| enfunei enfunaste enfunou enfunamos / enfunámos enfunastes enfunaram
| enfunara enfunaras enfunara enfunáramos enfunáreis enfunaram
| enfunarei enfunarás enfunará enfunaremos enfunareis enfunarão
| enfunaria enfunarias enfunaria enfunaríamos enfunaríeis enfunariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| enfunar
| Gerúndio
|
enfune enfunes enfune enfunemos enfuneis enfunem
| enfunasse enfunasses enfunasse enfunássemos enfunásseis enfunassem
| enfunar enfunares enfunar enfunarmos enfunardes enfunarem
| - enfuna (enfunes) enfune enfunemos enfunai (enfuneis) enfunem
| Pessoal enfunar enfunares enfunar enfunarmos enfunardes enfunarem
| enfunando
Particípio passado
enfunado | enfunada | enfunados | enfunadas |
|
Flexiona como : amar forma nominal : enfunação
|