ridiculizar - verbo
ri·di·cu·li·zar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
ridiculizo ridiculizas ridiculiza ridiculizamos ridiculizais ridiculizam
| ridiculizava ridiculizavas ridiculizava ridiculizávamos ridiculizáveis ridiculizavam
| ridiculizei ridiculizaste ridiculizou ridiculizamos / ridiculizámos ridiculizastes ridiculizaram
| ridiculizara ridiculizaras ridiculizara ridiculizáramos ridiculizáreis ridiculizaram
| ridiculizarei ridiculizarás ridiculizará ridiculizaremos ridiculizareis ridiculizarão
| ridiculizaria ridiculizarias ridiculizaria ridiculizaríamos ridiculizaríeis ridiculizariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| ridiculizar
| Gerúndio
|
ridiculize ridiculizes ridiculize ridiculizemos ridiculizeis ridiculizem
| ridiculizasse ridiculizasses ridiculizasse ridiculizássemos ridiculizásseis ridiculizassem
| ridiculizar ridiculizares ridiculizar ridiculizarmos ridiculizardes ridiculizarem
| - ridiculiza (ridiculizes) ridiculize ridiculizemos ridiculizai (ridiculizeis) ridiculizem
| Pessoal ridiculizar ridiculizares ridiculizar ridiculizarmos ridiculizardes ridiculizarem
| ridiculizando
Particípio passado
ridiculizado | ridiculizada | ridiculizados | ridiculizadas |
|
Flexiona como : amar forma nominal : ridiculização
|