escurentar - verbo
es·cu·ren·tar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
escurento escurentas escurenta escurentamos escurentais escurentam
| escurentava escurentavas escurentava escurentávamos escurentáveis escurentavam
| escurentei escurentaste escurentou escurentamos / escurentámos escurentastes escurentaram
| escurentara escurentaras escurentara escurentáramos escurentáreis escurentaram
| escurentarei escurentarás escurentará escurentaremos escurentareis escurentarão
| escurentaria escurentarias escurentaria escurentaríamos escurentaríeis escurentariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| escurentar
| Gerúndio
|
escurente escurentes escurente escurentemos escurenteis escurentem
| escurentasse escurentasses escurentasse escurentássemos escurentásseis escurentassem
| escurentar escurentares escurentar escurentarmos escurentardes escurentarem
| - escurenta (escurentes) escurente escurentemos escurentai (escurenteis) escurentem
| Pessoal escurentar escurentares escurentar escurentarmos escurentardes escurentarem
| escurentando
Particípio passado
escurentado | escurentada | escurentados | escurentadas |
|
Flexiona como : amar
|