pronominal; transitivo
Indicativo | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Presente | Pretérito imperfeito | Pretérito perfeito | Pretérito mais-que-perfeito | Futuro imperfeito | Futuro perfeito (condicional) | ||||||||
encocuruto encocurutas encocuruta encocurutamos encocurutais encocurutam | encocurutava encocurutavas encocurutava encocurutávamos encocurutáveis encocurutavam | encocurutei encocurutaste encocurutou encocurutamos / encocurutámos encocurutastes encocurutaram | encocurutara encocurutaras encocurutara encocurutáramos encocurutáreis encocurutaram | encocurutarei encocurutarás encocurutará encocurutaremos encocurutareis encocurutarão | encocurutaria encocurutarias encocurutaria encocurutaríamos encocurutaríeis encocurutariam | ||||||||
Conjuntivo / Subjuntivo | Imperativo | Infinitivo | Outras formas | ||||||||||
Presente | Pretérito imperfeito | Futuro | Afirmativo (Negativo) | encocurutar | Gerúndio | ||||||||
encocurute encocurutes encocurute encocurutemos encocuruteis encocurutem | encocurutasse encocurutasses encocurutasse encocurutássemos encocurutásseis encocurutassem | encocurutar encocurutares encocurutar encocurutarmos encocurutardes encocurutarem | - encocuruta (encocurutes) encocurute encocurutemos encocurutai (encocuruteis) encocurutem | Pessoal encocurutar encocurutares encocurutar encocurutarmos encocurutardes encocurutarem | encocurutando
Particípio passado
|
Flexiona como : amar