organsinar - verbo
or·gan·si·nar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
organsino organsinas organsina organsinamos organsinais organsinam
| organsinava organsinavas organsinava organsinávamos organsináveis organsinavam
| organsinei organsinaste organsinou organsinamos / organsinámos organsinastes organsinaram
| organsinara organsinaras organsinara organsináramos organsináreis organsinaram
| organsinarei organsinarás organsinará organsinaremos organsinareis organsinarão
| organsinaria organsinarias organsinaria organsinaríamos organsinaríeis organsinariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| organsinar
| Gerúndio
|
organsine organsines organsine organsinemos organsineis organsinem
| organsinasse organsinasses organsinasse organsinássemos organsinásseis organsinassem
| organsinar organsinares organsinar organsinarmos organsinardes organsinarem
| - organsina (organsines) organsine organsinemos organsinai (organsineis) organsinem
| Pessoal organsinar organsinares organsinar organsinarmos organsinardes organsinarem
| organsinando
Particípio passado
organsinado | organsinada | organsinados | organsinadas |
|
Flexiona como : amar
|