prurir - verbo
pru·rir intransitivo; transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
- prures prure prurimos pruris prurem
| pruria prurias pruria pruríamos pruríeis pruriam
| pruri pruriste pruriu prurimos pruristes pruriram
| prurira pruriras prurira pruríramos pruríreis pruriram
| prurirei prurirás prurirá pruriremos prurireis prurirão
| pruriria pruririas pruriria pruriríamos pruriríeis pruririam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| prurir
| Gerúndio
|
- - - - - -
| prurisse prurisses prurisse pruríssemos prurísseis prurissem
| prurir prurires prurir prurirmos prurirdes prurirem
| - prure (pruras) - - pruri (prurais) -
| Pessoal prurir prurires prurir prurirmos prurirdes prurirem
| prurindo
Particípio passado
prurido | prurida | pruridos | pruridas |
|
|