labutar - verbo

la·bu·tar

intransitivo

Indicativo
Presente Pretérito
imperfeito
Pretérito
perfeito
Pretérito
mais-que-perfeito
Futuro
imperfeito
Futuro
perfeito (condicional)
labuto
labutas
labuta
labutamos
labutais
labutam
labutava
labutavas
labutava
labutávamos
labutáveis
labutavam
labutei
labutaste
labutou
labutamos / labutámos
labutastes
labutaram
labutara
labutaras
labutara
labutáramos
labutáreis
labutaram
labutarei
labutarás
labutará
labutaremos
labutareis
labutarão
labutaria
labutarias
labutaria
labutaríamos
labutaríeis
labutariam
Conjuntivo / Subjuntivo Imperativo Infinitivo Outras formas
Presente Pretérito imperfeito Futuro Afirmativo
(Negativo)
labutar Gerúndio
labute
labutes
labute
labutemos
labuteis
labutem
labutasse
labutasses
labutasse
labutássemos
labutásseis
labutassem
labutar
labutares
labutar
labutarmos
labutardes
labutarem
-
labuta (labutes)
labute
labutemos
labutai (labuteis)
labutem
Pessoal

labutar
labutares
labutar
labutarmos
labutardes
labutarem
labutando

Particípio passado
labutadolabutada
labutadoslabutadas

Flexiona como : amar

forma nominal : labutação, labuta