pugnar - verbo

pug·nar

intransitivo

Indicativo
Presente Pretérito
imperfeito
Pretérito
perfeito
Pretérito
mais-que-perfeito
Futuro
imperfeito
Futuro
perfeito (condicional)
pugno
pugnas
pugna
pugnamos
pugnais
pugnam
pugnava
pugnavas
pugnava
pugnávamos
pugnáveis
pugnavam
pugnei
pugnaste
pugnou
pugnamos / pugnámos
pugnastes
pugnaram
pugnara
pugnaras
pugnara
pugnáramos
pugnáreis
pugnaram
pugnarei
pugnarás
pugnará
pugnaremos
pugnareis
pugnarão
pugnaria
pugnarias
pugnaria
pugnaríamos
pugnaríeis
pugnariam
Conjuntivo / Subjuntivo Imperativo Infinitivo Outras formas
Presente Pretérito imperfeito Futuro Afirmativo
(Negativo)
pugnar Gerúndio
pugne
pugnes
pugne
pugnemos
pugneis
pugnem
pugnasse
pugnasses
pugnasse
pugnássemos
pugnásseis
pugnassem
pugnar
pugnares
pugnar
pugnarmos
pugnardes
pugnarem
-
pugna (pugnes)
pugne
pugnemos
pugnai (pugneis)
pugnem
Pessoal

pugnar
pugnares
pugnar
pugnarmos
pugnardes
pugnarem
pugnando

Particípio passado
pugnadopugnada
pugnadospugnadas

Flexiona como : amar

forma nominal : pugna