entalecer - verbo

en·ta·le·cer

intransitivo

Indicativo
Presente Pretérito
imperfeito
Pretérito
perfeito
Pretérito
mais-que-perfeito
Futuro
imperfeito
Futuro
perfeito (condicional)
entaleço
entaleces
entalece
entalecemos
entaleceis
entalecem
entalecia
entalecias
entalecia
entalecíamos
entalecíeis
entaleciam
entaleci
entaleceste
entaleceu
entalecemos
entalecestes
entaleceram
entalecera
entaleceras
entalecera
entalecêramos
entalecêreis
entaleceram
entalecerei
entalecerás
entalecerá
entaleceremos
entalecereis
entalecerão
entaleceria
entalecerias
entaleceria
entaleceríamos
entaleceríeis
entaleceriam
Conjuntivo / Subjuntivo Imperativo Infinitivo Outras formas
Presente Pretérito imperfeito Futuro Afirmativo
(Negativo)
entalecer Gerúndio
entaleça
entaleças
entaleça
entaleçamos
entaleçais
entaleçam
entalecesse
entalecesses
entalecesse
entalecêssemos
entalecêsseis
entalecessem
entalecer
entaleceres
entalecer
entalecermos
entalecerdes
entalecerem
-
entalece (entaleças)
entaleça
entaleçamos
entalecei (entaleçais)
entaleçam
Pessoal

entalecer
entaleceres
entalecer
entalecermos
entalecerdes
entalecerem
entalecendo

Particípio passado
entalecidoentalecida
entalecidosentalecidas

Flexiona como : gerecer