atenuar - verbo

a·te·nu·ar

transitivo; pronominal

Indicativo
Presente Pretérito
imperfeito
Pretérito
perfeito
Pretérito
mais-que-perfeito
Futuro
imperfeito
Futuro
perfeito (condicional)
atenuo
atenuas
atenua
atenuamos
atenuais
atenuam
atenuava
atenuavas
atenuava
atenuávamos
atenuáveis
atenuavam
atenuei
atenuaste
atenuou
atenuamos / atenuámos
atenuastes
atenuaram
atenuara
atenuaras
atenuara
atenuáramos
atenuáreis
atenuaram
atenuarei
atenuarás
atenuará
atenuaremos
atenuareis
atenuarão
atenuaria
atenuarias
atenuaria
atenuaríamos
atenuaríeis
atenuariam
Conjuntivo / Subjuntivo Imperativo Infinitivo Outras formas
Presente Pretérito imperfeito Futuro Afirmativo
(Negativo)
atenuar Gerúndio
atenue
atenues
atenue
atenuemos
atenueis
atenuem
atenuasse
atenuasses
atenuasse
atenuássemos
atenuásseis
atenuassem
atenuar
atenuares
atenuar
atenuarmos
atenuardes
atenuarem
-
atenua (atenues)
atenue
atenuemos
atenuai (atenueis)
atenuem
Pessoal

atenuar
atenuares
atenuar
atenuarmos
atenuardes
atenuarem
atenuando

Particípio passado
atenuadoatenuada
atenuadosatenuadas

Flexiona como : amar

forma nominal : atenuação

adjetivo PP : atenuado