daninhar - verbo

da·ni·nhar

intransitivo; transitivo

Indicativo
Presente Pretérito
imperfeito
Pretérito
perfeito
Pretérito
mais-que-perfeito
Futuro
imperfeito
Futuro
perfeito (condicional)
daninho
daninhas
daninha
daninhamos
daninhais
daninham
daninhava
daninhavas
daninhava
daninhávamos
daninháveis
daninhavam
daninhei
daninhaste
daninhou
daninhamos / daninhámos
daninhastes
daninharam
daninhara
daninharas
daninhara
daninháramos
daninháreis
daninharam
daninharei
daninharás
daninhará
daninharemos
daninhareis
daninharão
daninharia
daninharias
daninharia
daninharíamos
daninharíeis
daninhariam
Conjuntivo / Subjuntivo Imperativo Infinitivo Outras formas
Presente Pretérito imperfeito Futuro Afirmativo
(Negativo)
daninhar Gerúndio
daninhe
daninhes
daninhe
daninhemos
daninheis
daninhem
daninhasse
daninhasses
daninhasse
daninhássemos
daninhásseis
daninhassem
daninhar
daninhares
daninhar
daninharmos
daninhardes
daninharem
-
daninha (daninhes)
daninhe
daninhemos
daninhai (daninheis)
daninhem
Pessoal

daninhar
daninhares
daninhar
daninharmos
daninhardes
daninharem
daninhando

Particípio passado
daninhadodaninhada
daninhadosdaninhadas

Flexiona como : amar