arensar - verbo
a·ren·sar intransitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
arenso arensas arensa arensamos arensais arensam
| arensava arensavas arensava arensávamos arensáveis arensavam
| arensei arensaste arensou arensamos / arensámos arensastes arensaram
| arensara arensaras arensara arensáramos arensáreis arensaram
| arensarei arensarás arensará arensaremos arensareis arensarão
| arensaria arensarias arensaria arensaríamos arensaríeis arensariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| arensar
| Gerúndio
|
arense arenses arense arensemos arenseis arensem
| arensasse arensasses arensasse arensássemos arensásseis arensassem
| arensar arensares arensar arensarmos arensardes arensarem
| - arensa (arenses) arense arensemos arensai (arenseis) arensem
| Pessoal arensar arensares arensar arensarmos arensardes arensarem
| arensando
Particípio passado
arensado | arensada | arensados | arensadas |
|
Flexiona como : amar
|