incubar - verbo
in·cu·bar transitivo; intransitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
incubo incubas incuba incubamos incubais incubam
| incubava incubavas incubava incubávamos incubáveis incubavam
| incubei incubaste incubou incubamos / incubámos incubastes incubaram
| incubara incubaras incubara incubáramos incubáreis incubaram
| incubarei incubarás incubará incubaremos incubareis incubarão
| incubaria incubarias incubaria incubaríamos incubaríeis incubariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| incubar
| Gerúndio
|
incube incubes incube incubemos incubeis incubem
| incubasse incubasses incubasse incubássemos incubásseis incubassem
| incubar incubares incubar incubarmos incubardes incubarem
| - incuba (incubes) incube incubemos incubai (incubeis) incubem
| Pessoal incubar incubares incubar incubarmos incubardes incubarem
| incubando
Particípio passado
incubado | incubada | incubados | incubadas |
|
Flexiona como : amar forma nominal : incubação
|