trinfar - verbo
trin·far intransitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
trinfo trinfas trinfa trinfamos trinfais trinfam
| trinfava trinfavas trinfava trinfávamos trinfáveis trinfavam
| trinfei trinfaste trinfou trinfamos / trinfámos trinfastes trinfaram
| trinfara trinfaras trinfara trinfáramos trinfáreis trinfaram
| trinfarei trinfarás trinfará trinfaremos trinfareis trinfarão
| trinfaria trinfarias trinfaria trinfaríamos trinfaríeis trinfariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| trinfar
| Gerúndio
|
trinfe trinfes trinfe trinfemos trinfeis trinfem
| trinfasse trinfasses trinfasse trinfássemos trinfásseis trinfassem
| trinfar trinfares trinfar trinfarmos trinfardes trinfarem
| - trinfa (trinfes) trinfe trinfemos trinfai (trinfeis) trinfem
| Pessoal trinfar trinfares trinfar trinfarmos trinfardes trinfarem
| trinfando
Particípio passado
trinfado | trinfada | trinfados | trinfadas |
|
Flexiona como : amar
|