ensaudar - verbo
en·sau·dar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
ensaúdo ensaúdas ensaúda ensaudamos ensaudais ensaúdam
| ensaudava ensaudavas ensaudava ensaudávamos ensaudáveis ensaudavam
| ensaudei ensaudaste ensaudou ensaudamos / ensaudámos ensaudastes ensaudaram
| ensaudara ensaudaras ensaudara ensaudáramos ensaudáreis ensaudaram
| ensaudarei ensaudarás ensaudará ensaudaremos ensaudareis ensaudarão
| ensaudaria ensaudarias ensaudaria ensaudaríamos ensaudaríeis ensaudariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| ensaudar
| Gerúndio
|
ensaúde ensaúdes ensaúde ensaudemos ensaudeis ensaúdem
| ensaudasse ensaudasses ensaudasse ensaudássemos ensaudásseis ensaudassem
| ensaudar ensaudares ensaudar ensaudarmos ensaudardes ensaudarem
| - ensaúda (ensaúdes) ensaúde ensaudemos ensaudai (ensaudeis) ensaúdem
| Pessoal ensaudar ensaudares ensaudar ensaudarmos ensaudardes ensaudarem
| ensaudando
Particípio passado
ensaudado | ensaudada | ensaudados | ensaudadas |
|
|