narcisar - verbo
					nar·ci·sar pronominal 
| Indicativo | 
|---|
 
	| Presente
	 | Pretérito imperfeito
	 | Pretérito perfeito
	 | Pretérito mais-que-perfeito
	 | Futuro imperfeito
	 | Futuro perfeito (condicional)
 |  
narciso narcisas narcisa narcisamos narcisais narcisam
 | narcisava narcisavas narcisava narcisávamos narcisáveis narcisavam
 | narcisei narcisaste narcisou narcisámos  /  narcisamos narcisastes narcisaram
 | narcisara narcisaras narcisara narcisáramos narcisáreis narcisaram
 | narcisarei narcisarás narcisará narcisaremos narcisareis narcisarão
 | narcisaria narcisarias narcisaria narcisaríamos narcisaríeis narcisariam			
 |  | Conjuntivo / Subjuntivo
	 | Imperativo
	 | Infinitivo
	 | Outras formas
	
	 | 
|---|
 
		| Presente
		 | Pretérito imperfeito
		 | Futuro
		 | Afirmativo (Negativo)
		 | narcisar
		 | Gerúndio
 |  
narcise narcises narcise narcisemos narciseis narcisem
 | narcisasse narcisasses narcisasse narcisássemos narcisásseis narcisassem
 | narcisar narcisares narcisar narcisarmos narcisardes narcisarem
 | - narcisa (narcises) narcise narcisemos narcisai (narciseis) narcisem
 | Pessoal  narcisar narcisares narcisar narcisarmos narcisardes narcisarem
 | narcisando
	
 
 Particípio passado 
	
| narcisado | narcisada |  | narcisados | narcisadas |   
 |   
Flexiona como : amar forma nominal : narcisamento
          |