desindiciar - verbo
de·sin·di·ci·ar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
desindicio desindicias desindicia desindiciamos desindiciais desindiciam
| desindiciava desindiciavas desindiciava desindiciávamos desindiciáveis desindiciavam
| desindiciei desindiciaste desindiciou desindiciamos / desindiciámos desindiciastes desindiciaram
| desindiciara desindiciaras desindiciara desindiciáramos desindiciáreis desindiciaram
| desindiciarei desindiciarás desindiciará desindiciaremos desindiciareis desindiciarão
| desindiciaria desindiciarias desindiciaria desindiciaríamos desindiciaríeis desindiciariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| desindiciar
| Gerúndio
|
desindicie desindicies desindicie desindiciemos desindicieis desindiciem
| desindiciasse desindiciasses desindiciasse desindiciássemos desindiciásseis desindiciassem
| desindiciar desindiciares desindiciar desindiciarmos desindiciardes desindiciarem
| - desindicia (desindicies) desindicie desindiciemos desindiciai (desindicieis) desindiciem
| Pessoal desindiciar desindiciares desindiciar desindiciarmos desindiciardes desindiciarem
| desindiciando
Particípio passado
desindiciado | desindiciada | desindiciados | desindiciadas |
|
Flexiona como : amar
|