abacinar - verbo
a·ba·ci·nar transitivo
| Indicativo |
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
abacino abacinas abacina abacinamos abacinais abacinam
| abacinava abacinavas abacinava abacinávamos abacináveis abacinavam
| abacinei abacinaste abacinou abacinámos / abacinamos abacinastes abacinaram
| abacinara abacinaras abacinara abacináramos abacináreis abacinaram
| abacinarei abacinarás abacinará abacinaremos abacinareis abacinarão
| abacinaria abacinarias abacinaria abacinaríamos abacinaríeis abacinariam
| | Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| abacinar
| Gerúndio
|
abacine abacines abacine abacinemos abacineis abacinem
| abacinasse abacinasses abacinasse abacinássemos abacinásseis abacinassem
| abacinar abacinares abacinar abacinarmos abacinardes abacinarem
| - abacina (abacines) abacine abacinemos abacinai (abacineis) abacinem
| Pessoal abacinar abacinares abacinar abacinarmos abacinardes abacinarem
| abacinando
Particípio passado
| abacinado | abacinada | | abacinados | abacinadas |
|
Flexiona como : amar forma nominal : abacinamento
adjetivo PP : abacinado
|