| satisdar - verbosa·tis·dar intransitivo 
| Indicativo | 
|---|
 
	| Presente | Pretérito imperfeito
 | Pretérito perfeito
 | Pretérito mais-que-perfeito
 | Futuro imperfeito
 | Futuro perfeito (condicional)
 |  
| satisdo satisdas
 satisda
 satisdamos
 satisdais
 satisdam
 | satisdava satisdavas
 satisdava
 satisdávamos
 satisdáveis
 satisdavam
 | satisdei satisdaste
 satisdou
 satisdamos  /  satisdámos
 satisdastes
 satisdaram
 | satisdara satisdaras
 satisdara
 satisdáramos
 satisdáreis
 satisdaram
 | satisdarei satisdarás
 satisdará
 satisdaremos
 satisdareis
 satisdarão
 | satisdaria satisdarias
 satisdaria
 satisdaríamos
 satisdaríeis
 satisdariam
 |  | Conjuntivo / Subjuntivo | Imperativo | Infinitivo | Outras formas | 
|---|
 
		| Presente | Pretérito imperfeito | Futuro | Afirmativo (Negativo)
 | satisdar | Gerúndio |  
| satisde satisdes
 satisde
 satisdemos
 satisdeis
 satisdem
 | satisdasse satisdasses
 satisdasse
 satisdássemos
 satisdásseis
 satisdassem
 | satisdar satisdares
 satisdar
 satisdarmos
 satisdardes
 satisdarem
 | - satisda (satisdes)
 satisde
 satisdemos
 satisdai (satisdeis)
 satisdem
 | Pessoal satisdar
 satisdares
 satisdar
 satisdarmos
 satisdardes
 satisdarem
 | satisdando 
 
 Particípio passado | satisdado | satisdada |  | satisdados | satisdadas | 
 |  Flexiona como : amar forma nominal : satisdação
         |