cartear - verbo
car·te·ar pronominal; intransitivo; transitivo
| Indicativo |
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
carteio carteias carteia carteamos carteais carteiam
| carteava carteavas carteava carteávamos carteáveis carteavam
| carteei carteaste carteou carteamos / carteámos carteastes cartearam
| carteara cartearas carteara carteáramos carteáreis cartearam
| cartearei cartearás carteará cartearemos carteareis cartearão
| cartearia cartearias cartearia cartearíamos cartearíeis carteariam
| | Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| cartear
| Gerúndio
|
carteie carteies carteie carteemos carteeis carteiem
| carteasse carteasses carteasse carteássemos carteásseis carteassem
| cartear carteares cartear cartearmos carteardes cartearem
| - carteia (carteies) carteie carteemos carteai (carteeis) carteiem
| Pessoal cartear carteares cartear cartearmos carteardes cartearem
| carteando
Particípio passado
| carteado | carteada | | carteados | carteadas |
|
Flexiona como : arear adjetivo PP : carteado
forma nominal : carteamento, carteio
|