| carpir - verbocar·pir intransitivo; pronominal; transitivo 
| Indicativo | 
|---|
 
	| Presente | Pretérito imperfeito
 | Pretérito perfeito
 | Pretérito mais-que-perfeito
 | Futuro imperfeito
 | Futuro perfeito (condicional)
 |  
| - carpes
 carpe
 carpimos
 carpis
 carpem
 | carpia carpias
 carpia
 carpíamos
 carpíeis
 carpiam
 | carpi carpiste
 carpiu
 carpimos
 carpistes
 carpiram
 | carpira carpiras
 carpira
 carpíramos
 carpíreis
 carpiram
 | carpirei carpirás
 carpirá
 carpiremos
 carpireis
 carpirão
 | carpiria carpirias
 carpiria
 carpiríamos
 carpiríeis
 carpiriam
 |  | Conjuntivo / Subjuntivo | Imperativo | Infinitivo | Outras formas | 
|---|
 
		| Presente | Pretérito imperfeito | Futuro | Afirmativo (Negativo)
 | carpir | Gerúndio |  
| - -
 -
 -
 -
 -
 | carpisse carpisses
 carpisse
 carpíssemos
 carpísseis
 carpissem
 | carpir carpires
 carpir
 carpirmos
 carpirdes
 carpirem
 | - carpe (-)
 -
 -
 carpi (-)
 -
 | Pessoal carpir
 carpires
 carpir
 carpirmos
 carpirdes
 carpirem
 | carpindo 
 
 Particípio passado | carpido | carpida |  | carpidos | carpidas | 
 |  forma nominal : carpimento, carpidura, carpido, carpição
         |