assolapar - verbo
as·so·la·par transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
assolapo assolapas assolapa assolapamos assolapais assolapam
| assolapava assolapavas assolapava assolapávamos assolapáveis assolapavam
| assolapei assolapaste assolapou assolapamos / assolapámos assolapastes assolaparam
| assolapara assolaparas assolapara assolapáramos assolapáreis assolaparam
| assolaparei assolaparás assolapará assolaparemos assolapareis assolaparão
| assolaparia assolaparias assolaparia assolaparíamos assolaparíeis assolapariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| assolapar
| Gerúndio
|
assolape assolapes assolape assolapemos assolapeis assolapem
| assolapasse assolapasses assolapasse assolapássemos assolapásseis assolapassem
| assolapar assolapares assolapar assolaparmos assolapardes assolaparem
| - assolapa (assolapes) assolape assolapemos assolapai (assolapeis) assolapem
| Pessoal assolapar assolapares assolapar assolaparmos assolapardes assolaparem
| assolapando
Particípio passado
assolapado | assolapada | assolapados | assolapadas |
|
Flexiona como : amar adjetivo PP : assolapado
|