reencarnar - verbo
re·en·car·nar intransitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
reencarno reencarnas reencarna reencarnamos reencarnais reencarnam
| reencarnava reencarnavas reencarnava reencarnávamos reencarnáveis reencarnavam
| reencarnei reencarnaste reencarnou reencarnamos / reencarnámos reencarnastes reencarnaram
| reencarnara reencarnaras reencarnara reencarnáramos reencarnáreis reencarnaram
| reencarnarei reencarnarás reencarnará reencarnaremos reencarnareis reencarnarão
| reencarnaria reencarnarias reencarnaria reencarnaríamos reencarnaríeis reencarnariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| reencarnar
| Gerúndio
|
reencarne reencarnes reencarne reencarnemos reencarneis reencarnem
| reencarnasse reencarnasses reencarnasse reencarnássemos reencarnásseis reencarnassem
| reencarnar reencarnares reencarnar reencarnarmos reencarnardes reencarnarem
| - reencarna (reencarnes) reencarne reencarnemos reencarnai (reencarneis) reencarnem
| Pessoal reencarnar reencarnares reencarnar reencarnarmos reencarnardes reencarnarem
| reencarnando
Particípio passado
reencarnado | reencarnada | reencarnados | reencarnadas |
|
Flexiona como : amar forma nominal : reencarnação
|