estacoar - verbo
es·ta·co·ar transitivo
| Indicativo |
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
estacoo estacoas estacoa estacoamos estacoais estacoam
| estacoava estacoavas estacoava estacoávamos estacoáveis estacoavam
| estacoei estacoaste estacoou estacoámos / estacoamos estacoastes estacoaram
| estacoara estacoaras estacoara estacoáramos estacoáreis estacoaram
| estacoarei estacoarás estacoará estacoaremos estacoareis estacoarão
| estacoaria estacoarias estacoaria estacoaríamos estacoaríeis estacoariam
| | Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| estacoar
| Gerúndio
|
estacoe estacoes estacoe estacoemos estacoeis estacoem
| estacoasse estacoasses estacoasse estacoássemos estacoásseis estacoassem
| estacoar estacoares estacoar estacoarmos estacoardes estacoarem
| - estacoa (estacoes) estacoe estacoemos estacoai (estacoeis) estacoem
| Pessoal estacoar estacoares estacoar estacoarmos estacoardes estacoarem
| estacoando
Particípio passado
| estacoado | estacoada | | estacoados | estacoadas |
|
Flexiona como : amar forma nominal : estacoadela
|