enatar - verbo
e·na·tar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
enato enatas enata enatamos enatais enatam
| enatava enatavas enatava enatávamos enatáveis enatavam
| enatei enataste enatou enatamos / enatámos enatastes enataram
| enatara enataras enatara enatáramos enatáreis enataram
| enatarei enatarás enatará enataremos enatareis enatarão
| enataria enatarias enataria enataríamos enataríeis enatariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| enatar
| Gerúndio
|
enate enates enate enatemos enateis enatem
| enatasse enatasses enatasse enatássemos enatásseis enatassem
| enatar enatares enatar enatarmos enatardes enatarem
| - enata (enates) enate enatemos enatai (enateis) enatem
| Pessoal enatar enatares enatar enatarmos enatardes enatarem
| enatando
Particípio passado
enatado | enatada | enatados | enatadas |
|
Flexiona como : amar
|